سیلندرهای هیدرولیکی تلسکوپی که به نام سیلندرهای چند مرحله ای نیز شناخته می شوند شامل چند میل پیستون لوله ای هستند که sleeve (آستین) نامیده می شوند. اسلیوها که معمولا چهار یا پنج عدد هستند به ترتیب قطرشان کاهش می یابد و در داخل هم قرار می گیرند.
زمانی که سیال هیدرولیک از طریق یونیت هیدرولیک وارد سیلندر می شود بزرگترین اسلیو قبل از بقیه شروع به حرکت می کند و بعد از آن قطورترین اسلیو و به همین ترتیب تا زمانی که آخرین اسلیو به پایان کورسش برسد. آخرین اسلیو معمولا بعنوان پلانجر شناخته می شود. معمولا دو نوع سیلندر تلسکوپی وجود دارد:
سیلندر تلسکوپی یکطرفه
این سیلندرها بیشترین کاربرد را در صنعت دارند که حرکت رفت آنها با استفاده از فشار سیال صورت می گیرد و حرکت برگشتشان با استفاده از نیروی جاذبه ی گرانش در سیلندرهای عمودی یا با استفاده از یک نیروی خارجی صورت می پذیرد.
سیلندر تلسکوپی دوطرفه
این سیلندر در جاهایی که هیچ نیروی خارجی ای جهت حرکت برگشتشان وجود ندارد مورد استفاده قرار می گیرند و همانطور که از نام آنها پیداست حرکت خود را از هر دو طرف از سیال ارسالی از یونیت هیدرولیک می گیرند.
سیلندرهای تلسکوپی هیدرولیکی به دلیل ایجاد نیروی خیلی بالا نسبت به سیلندرهای تلسکوپی پنوماتیک ارجحیت دارند و معمولا در جاهایی که نیاز به کورس بالا هست ولی فضای کافی موجود نمی باشد استفاده می شوند. طول کاملا بسته ی این سیلندرها 40-20 درصد طول نهایی آنها می باشد.
کاربرد در صنعت
ایجاد کورس خیلی بالا در فضاهای محدود و قابلیت تحمل نیروهای بسیار بزرگ باعث شده که این سیلندرها در کمپرسی ها، لیفت تراک ها، جرثقیل ها، آسانسورها و … مورد استفاده قرار گیرند.
نوع دیگری از سیلندرهای تلسکوپی به اسم سیلندرهای تلسکوپی سنکرون حرکتی متعادل تر از سیلندرهای ساده دارند بدین ترتیب که تمامی اسلیوها بطور همزمان باهم باز و بسته می شوند که این به طراحی سطوح داخلی درگیر با سیال فشار ساز بر می گردد.